The Shallow Man has many opinions on life in the Netherlands, some controversial (don’t mention the Piets), others fair with a touch of sarcasm about my adopted home. I’m proud that in a relatively short time that I’ve built up a large readership (Ik hou van mijn lezers) many of whom provide me with ideas on subjects to write about. Forty-one thousand people (unique visitors) have read my little blog so far this month, eighty-one per cent of whom are based in the Netherlands. So in honour of my many Dutch followers, I’ve decided to do something different. A Shallow Man first, today’s post will be in Dutch and tell the story of a divorced Dutch lady.
For obvious reasons, the writer of the piece has decided that she wants to remain anonymous. Enjoy, and please let me know what you think.
Het leven van een jonge gescheiden vrouw
Echt gescheiden ben ik niet, mijn geregistreerd partnerschap is ontbonden. Vaak zie je dat stellen, als laatste redmiddel, een ‘liefdesbaby’ nemen. Gelukkig ben ik die dans ontsprongen. Mijn verhaal is dus niet zoals anderen. Voordat ik mijn ex ontmoette was leven in Amsterdam voor mij een droombeeld, alleen weggelegd voor succesvolle mensen. Na 25 jaar doorbrengen in de meeste deprimerende uithoeken van Nederland, zag ik mijn verhuizing naar Amsterdam als een verlossing. Natuurlijk dacht ik er niet over na hoe ik mijn leven zonder hem vorm zou kunnen geven hier. We hielden immers van elkaar en niets kon ons nog scheiden. Het is grappig om te zien hoe snel dingen in het leven kunnen veranderen.
Omdat ik eerder in een dergelijke situatie was geweest, wist ik hoe snel ik toegeef aan verleidingen als ik me gekwetst en verlaten voel. Het zou onhandig zijn om mijn fulltime baan te combineren met maandelijkse SOA-testen. Bovendien zag ik het ook niet zitten om iedere keer een vreemde over de vloer te hebben. Ik zag maar een oplossing en nam een vriendje, lekker jong en werkloos, zodat die mij alle aandacht kon geven die ik nodig had. Dat was ook nog eens erg praktisch, omdat ik af en toe moest schuilen voor de man die nu mijn grootste vijand was geworden.
Het grootste ongemak aan mijn ex is altijd geweest dat hij moeite had om toe te geven dat vrouwen altijd gelijk hebben. Het heeft me uiteindelijk anderhalf jaar aan advocatenstress gekost, voordat hij naar mijn pijpen danste. Het was het waard, ik kreeg een leuk geldbuideltje mee en de rechten op ons koophuis, zolang deze te koop staat.
Tijd om eens serieus geld uit te gaan geven. Daar had ik immers alle recht toe, als gebroken jonge vrouw. Dat is natuurlijk niet zo moeilijk. Ik kocht dure parfums en een flinke collectie getailleerde jurkjes om mijn scheidingsbuikje te verhullen en maakte maandelijkse bezoekjes bij de schoonheidsspecialiste tot een terugkerend ritueel.
Freedom!
Veel tijd om sociale contacten te leggen had ik niet, naast mijn full time baan en onmogelijke ex.
Plenty of time to go hunting
Being a divorced Dutch lady can have impact on your weight
Ik ben ooit 20 kilo afgevallen, daarna ben ik nog nooit zo populair geweest. Ik werd op handen gedragen als lokale dieetgoeroe. Ditmaal was ik zelfs 70 kilo aan onnodige ballast kwijtgeraakt. De oplossing diende zich dus vanzelf aan. Als een waarlijk profeet verkondigde het woord: “Je kunt beter een goede relatie met jezelf hebben, dan een slechte met een ander.“ Meer vrouwen dan ik had kunnen dromen, voelde zich hierdoor aangesproken. Dat jaar werden veel ‘liefdesbaby’s’ geboren. Ook het aantal scheidingen nam drastisch toe. Ik moest een selectie maken. Maar hoe kies je verstandig tussen al deze verloren zielen? Zelf ben ik heel goed in shoppen en mezelf mooi laten maken. Hier had ik dus niemand voor nodig. Mijn nieuwe vriendinnen moesten vooral van lekker eten en wijn houden. Maar nog belangrijker dan dat: ze mochten niet knapper zijn dan ik. Nu is mijn zelfvertrouwen op dat gebied niet zo heel groot, dus vooral bij dat laatste criterium moest ik op de valreep toch nog afscheid nemen van de meesten.
Ik hield twee vrouwen over waar ik het wel mee kon. Met een simpel kopje koffie nam ik meestal geen genoegen. We noemden het ‘verwendagjes’. Eerst een uitgebreide behandeling bij de beautysalon, dan sjiek uit eten en vervolgens doken we het nachtleven in. Wie de blogs van Shallowman vaker leest, snapt dat wij met onze goed gekapte kopjes en ingesnoerde lijfjes het schrikbeeld waren van de gemiddelde Nederlandse man. Dat vonden we ook prima zo. We hadden genoeg geld om onze eigen drankjes te betalen. Een van mijn vriendinnen woont in Amsterdam Noord. De verzamelplaats voor alle mogelijke culturen. Wanneer we behoefte hadden aan wat waardering voor de tijd die wij in ons uiterlijk hadden gestoken, gingen we daar aan de bar zitten. Mijn leven bestond kortom uit genieten.
Mijn leven bestond uit Genieten!
Genieten gaat al snel vervelen, als het niet in balans staat met de rest. Vrouwen willen graag betekenisvol zijn. De logische stap lag om de hoek: daar staat namelijk een yogacentrum. Na een proefles wist ik dat ik op de goede plek zat. Hier gaan alle gebroken vrouwen heen die weer tot zichzelf willen komen. Hoe kun je dat immers beter doen dan op rustgevende muziek van iemand te horen krijgen dat je niks anders hoeft te doen dan te ademen en lekker liggend wat bewegen op een matje? Naderhand kun je dan onder het genot van een kopje kruidenthee in je Endomundo-app zetten dat je toch weer 300 calorieën hebt verbrand.
Ach, misschien hoort het wel bij me, om eens in de zoveel jaar het roer drastisch om te gooien. Toch heb ik voor het eerst in mijn leven het gevoel dat ik doe wat echt goed is voor mij, voor mij en voor niemand anders. Je proberen aan te passen aan een ander dient geen enkel nut.
“Normal is an illusion. What is normal for the spider is chaos for the fly.” – Morticia Adams.
The Shallow Man thanks the divorced woman for her frank confessions.
